Rosyjscy historycy utrzymują, że klęska Armii Czerwonej w 1941 r. była bezpośrednią konsekwencją wielkiej czystki lat 1937–38, podczas której Józef Stalin wyeliminował najlepszych i najbardziej błyskotliwych dowódców. Czy jednak rzeczywiście na wojsko spadł wówczas tak druzgocący cios? Czy ci zlikwidowani dowódcy, z Michaiłem Tuchaczewskim na czele, naprawdę byli geniuszami sztuki wojennej? Czy Stalin rzeczywiście wolał otoczyć się samymi głupcami i pochlebcami? I czy panicznie bał się Hitlera?
W „Oczyszczeniu” Wiktor Suworow analizuje dostępne informacje i jak zwykle dochodzi do własnych wniosków, zupełnie odmiennych od opinii uznanych historyków. Twierdzi, że dominacja reprezentowanego przez Stalina łagodniejszego nurtu komunizmu – a nie na przykład bestialskiego marksizmu w wersji Trockiego – była w owym czasie korzystna zarówno dla Rosji, jak i dla całego świata.